مدرسه علمیه فاطمیه مشگین شهر

با کوچ تو ای بانو!
دیگر هیچ کاروانی در بیابان دل‌ها،
بی‌شوقِ کعبه یادت قدم نزد؛
که استواری امروزِ بنای دین،
از برکت خشتِ نخستینِ توست،

السّلام علیک ای نور کبری ای نیّره عظمی!

دزد روزه دار
:عارفی می گوید
بعد این که دزدان غافله ما را غارت کردند نشستند و مشغول خوردن غذا شدند
یکی از آن ها را دیدم که چیزی نمی خورد. به او گفتم : چرا با آن ها غذا نمی خوری؟
.گفت: امروز روزه ام
!!!گفتم: دزدی و روزه گرفتن، عجب است
گفت: ای مرد! این راه صلح است که با خدای خود واگذاشته ام. شاید روزی سبب شود و با او آشنا شوم
آن عارف می گوید: سال دیگر او را در مسجد الحرام دیدم که طواف می کند و آثار توبه از وی مشاهده کردم، رو به من کرد و گفت: دیدی که آن روزه چگونه مرا با خدا آشنا کرد

. میزبان، خداوند و مهمانان را شخصاً دعوت کرده است.
2. وسیله ی پذیرایی، شب قدر، نزول قرآن، فرود آمدن فرشتگان، استجابت دعا، لطافت روح، و دوری از دوزخ است.
3. زمان پذیرایی، ماه رمضان است که به گفته ی روایات، اوّل آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخر آن پاداش است.
4. چگونگی پذیرایی، شب قدر به گونه ای است که در آن نیاز یک سال مهمانان تأمین می شود و زمین با نزول فرشتگان در شب قدر مزیّن می گردد.
5. غذای این ماه، غذای روح است که برای رشد معنوی لازم است، نه غذای جسم. لطف غذای این مهمانی، آیات قرآن است که تلاوت یک آیه ی آن در ماه رمضان، همچون تلاوت تمام قرآن در ماه های دیگر است.
این مهمانی، هیچ گونه همخوانی و شباهتی با مهمانی های دنیوی ندارد.
خداوندِ عالِم و غنی و خالق و باقی و عزیز و جلیل، میزبان انسان های جاهل و فقیر و فانی و مخلوق و ذلیل می شود و می گوید: «من دعایتان را مستجاب می کنم و برای هر نفسی که در ماه رمضان می کشید، پاداش تسبیحی عطا می کنم».
ماه رمضان
[thumbnail:28972:medium:left]

ادامه »